@ARTICLE{Hatami, author = {Hatami, Amir Hossein and }, title = {Empirical Horizons in IslamicHistoriography: Abū Rayḥān Al-Birunī}, volume = {1}, number = {29}, abstract ={یکی از مشخصه‌های اصلی سنت تاریخنگاری اسلامی تعدد و تنوع اشکال، انواع، روش‌ها، موضوعات، و مکاتب آن ‌است. باوجوداین، امروزه تاریخنگاری اسلامی بیشتر به روش‌ها و مکاتب صرفاً نقلی و روایی آن، که تنها بخشی از این سنت گسترده را دربرمی‌گیرد، شناخته می‌شود. به‌‌‌دیگرسخن، جنبۀ نقلی و روایی تاریخنگاری اسلامی دیگر جنبه‌های آن را تحت‌الشعاع قرار داده‌است. ازهمین‌رو، پژوهشگران این عرصه نیز عمدتاً در توصیف تاریخنگاری اسلامی تنها بر همین جنبه تأکید می‌کنند. مقالۀ پیشِ رو، ضمن تأکید بر وجود انواع، روش‌ها، و مکاتب غیر نقلی-روایی، و با تأکید بر تاریخنگاری ابوریحان بیرونی، در جستجوی افق‌های تجربه‌گرایانه در تاریخنگاری اسلامی است. پرسش اصلی تحقیق این است که آیا گرایش‌ها و روش‌های تجربه‌گرایانه و مشاهده‌گرانه در سنت تاریخنگاری اسلامی وجود داشته‌است. پیش‌فرض اصلی تحقیق نیز آن است که با بررسی سنت تاریخنگاری اسلامی و تدقیق در آن می‌توان به افق‌های تجربه‌گرایانه (به‌معنای رویکردهای مبتنی بر مشاهده، معاینه، و انتقاد تاریخی) در آثار برخی از بزرگ‌ترین مورخان مسلمان، که از برجسته‌ترین آن‌ها ابوریحان بیرونی ‌است، دست یافت. }, URL = {http://journal.isihistory.ir/article-1-606-fa.html}, eprint = {http://journal.isihistory.ir/article-1-606-fa.pdf}, journal = {pajoohesh name-ye Tarikhe Islam}, doi = {}, year = {2018} }