قیام سال سی و پنج هجری که سرانجام به قتل عثمان‌بن عفان خلیفه سوم از خلفای راشدین انجامید، بر اثر علل و عوامل متعددی چون مسائل سیاسی، اجتماعی، فکری و نظامی به‌وجود آمد. از میان عوامل ظهور و بروز قیام مزبور ـ که هر یک مبحث مستقلی را می‌طلبد ـ عوامل اقتصادی از اهمیّتی ویژه برخوردار است. در نوشتار حاضر سعی شده تا کارکرد و کارنامه‌ی اقتصادی و مالی دوران خلافت این خلیفه، به عنوان یکی از دلایل ناخشنودی و اعتراض عمومی، مورد توصیف، تبیین و تحلیل قرار گیرد. یافته‌ها دلالت بر آن دارد که سیره‌ی معیشتی زندگی فردی خلیفه، چگونگی اخذ مالیات و خراج و نیز نحوه‌ی توزیع غنائم، بخشش‌های نابجا و غیرقابل توجیه از خزانه‌ی عمومی، چگونگی واگذاری و تقسیم اراضی عمومی، بروز و ظهور طبقه‌ی ثروتمند و صاحبان سرمایه‌های گزاف موجبات ناخرسندی، اعتراض و انتقاد از سوی گروه‌ها و اقشار مختلف جامعه‌ی اسلامی آن عصر را پدید آورده است.