|
نیره دلیر*
خدیجه سهراب‌زاده**
چکیده
نظام‌شاهیان دکن از تسنن حنفی به تشیع امامی، روی آوردند. پژوهش حاضر می‌کوشد ضمن بازخوانی روایات مربوط به تغییر مذهب آنان از خلال منابع، اصلی‌ترین عوامل آن را تحلیل کند و پیامدهای تشیع نظام‌شاهیان در این منطقه را مشخص نماید. در این‌باره به برخی نظریات مطرح شده برای تغییر مذهب، مانند خواب دیدن برهان‌شاه یا خلوص وی و تأثیر شیخ طاهر بر او در منابع این دوره تأکید شده است؛ در حالی که مدعای اصلی این پژوهش ـ که با شیوه تبیین تاریخی انجام شده ـ بر این مبناست که تغییر گرایش مذهبی نظام‌شاهیان از تسنن حنفی به تشیع، بنا به دلایل سیاسی و تمایل و نزدیکی به حکومت صفویه صورت پذیرفت و پیامدهای این امر بنا به دلایل متعدد از جمله سرعت این دگرگونی، به بروز اختلافات و درگیری‌هایی انجامید که به دلیل نبود زیربناهای مستحکم عقیدتی، تشیع نتوانست به عنوان جریانی مستمر در این منطقه بقا یابد.
[1]. تاریخ دریافت 30/07/93؛ تاریخ پذیرش 28/11/93.
* استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، پژوهشکده تاریخ، تهران، ایران. dalirnh@yahoo.com
** کارشناس ارشد تاریخ اسلام دانشگاه الزهراء3، گروه تاریخ، تهران، ایران. sohrabzadeh@gmail.com
|
(2).jpg)
(1).jpg)
