رازکاوی مهاجرت علیبنمحمد باقر به کاشان و پیامدهای آن
|
فاطمه سادات علوی علیآبادی ، محمد سپهری ، عیرضا واسعی  |
|
|
چکیده: (۴۲۴۵ مشاهده) |
هجرت آدمیان به سرزمین دیگر، با انگیزههایی مختلف صورت میگیرد؛ اما در فرهنگ اسلامی بر دو عنصر بیشتر تأکید شده است؛ آموختن دانش و اصلاح جامعه. بیشترین هجرت پیشوایان و بزرگان مذهبی، به سائقه دوم بوده است؛ هرچند گریز از فشارهای سیاسی اجتماعی یا پیداکردن مکانی بهتر و امنتر برای زندگی، از نظر دور نیست. در میان هجرتهای تبلیغی نیز برخی جنبۀ مبارزه با اندیشهها یا اقدامات غیراسلامی را در دستور کار داشتهاند که از ارزش بیشتری برخوردار است. مهاجرت ابوالحسن علی، فرزند امام باقر7 به کاشان، ازجمله مهاجرتهایی است که بهنظر میرسد بیشتر با انگیزۀ اخیر رخ داده و تأثیری مناسب در منطقه گذاشته است و از اینرو، شایستۀ بررسی و واکاوی است. وی به درخواست مردم کاشان از امام باقر7 و به عنوان نمایندۀ آن حضرت، در درجۀ نخست برای ترویج اندیشههای بنیادین شیعی در منطقۀ هدف و در مرتبۀ بعد، جلوگیری از پیشرفت کار و نفوذ اندیشههای بیگانه در منطقه، هجرت کرد. البته بررسیها نشان میدهد که اوضاع فرهنگی و تمدنی کاشان در این تصمیمگیری بیتأثیر نبوده است. او در مسیر تحقق مأموریت، فعالیتهایی قابل توجه انجام میدهد که میتواند الگوی زیست شیعی به شمار آید؛ چنانکه مهاجرتش چه در زمان حیات و چه پس از آن، آثار و پیامدهایی درخور داشته است. بر این اساس، مسئلۀ اصلی پژوهش، نشاندادن انگیزه و پیامد هجرت ابوالحسن علیبنمحمد باقر8 به کاشان است، با این فرضیه که هجرت وی، در پی درخواست مردم منطقه از یکسو، وجود بستر مناسب از سوی دیگر و با انگیزه ترویج دین و مبارزه با بدکیشان از دیگرسو
بوده است. |
|
واژههای کلیدی: علیبنمحمد باقر، امامزادگان، مهاجرت، کاشان، یهودیان. |
|
متن کامل [PDF 296 kb]
(۱۵۹۱ دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/10/16 | پذیرش: 1396/10/16
|
|
|
|
|
|