گونهشناسی منابع تاریخی در قرآن کریم
|
علی بیات*، سید روح الله پرهیزکاری |
|
|
چکیده: (4028 مشاهده) |
علی بیات*
سید روحالله پرهیزکاری**
چکیده
به میزان تنوع و تعدد منابع و آثار تاریخی به جای مانده از رویدادهای گذشتۀ تاریخی، امکان بازشناسی رویدادها و نیز تبیین تغییرات و تحولات آنها فراهم میآید. به طورکلی منابع تاریخی بر مبنای تولید در سیر زمانی تاریخ حیات بشری به ترتیب به پنج نوع: باستانشناسی، تصویری ـ ترسیمی، شفاهی، اسناد (به معنای خاص) و کتابی تقسیم میشوند. از آنجا که قرآن کریم همچون دیگر کتب آسمانی به بعضی رویدادها و موضوعهای تاریخی اشاره کرده، بجاست با بررسی آیات ناظر به موضوعهای تاریخی و نیز مراجعه به کتب متعدد تفسیری و تاریخی به این مسئله پاسخ داد که آیا دادههای تاریخی قرآن جز منبع وحی ـ که بحث و بررسی خاص و مستقلی میطلبد ـ مستند به منابع مذکور هست یا نه و اگر هست به کدام؟ این نوشتارِ تحقیقی ـ اکتشافی روشن میسازد که تنها سه نوعِ نخستِ منابع، مورد استناد قرآن قرار گرفتهاند و در چرایی آن نیز احتمالاتی مطرح شده است.
[1]. تاریخ دریافت: 19/11/1393؛ تاریخ پذیرش: 27/02/1394.
* دانشیار دانشگاه تهران، گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی، تهران، ایران. abayat@ut.ac.ir
** دانشآموخته حوزه علمیه و دانشجوی دکتری تاریخ و تمدن اسلامی دانشگاه معارف اسلامی، گروه تاریخ و تمدن اسلامی، قم، ایران. Sr.parhizkari@gmail.com
|
|
واژههای کلیدی: قرآن، گونهشناسی منابع تاریخی، وحی، آثار باستانی، تصویری ـ ترسیمی، شفاهی. |
|
متن کامل [PDF 486 kb]
(2559 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1395/9/15 | پذیرش: 1395/9/15
|
|
|
|