شرق‌شناسی معرفتی[1] است پردامنه و متنوع که شرق‌شناس می‌کوشد آن را با مراجعه به شرق فرا چنگ آورد؛ اما همان‌گونه که دیگر معارف بشری، خاستگاه‌، شرایط ویژه‌ی پیدایی، سیلان و تطور ویژه‌ی خویش را دارد، شرق‌شناسی نیز درگیر این مسائل است؛ علاوه بر این، شرق‌شناسی دستخوش مطامع، اغراض سیاسی و استعماری نیز بوده است. این ویژگی‌ها نیز باعث شده است تا فعالیت‌های شرق‌شناسان عمدتاٌ با واکنش‌هایی انتقادی روبه‌رو شوند؛ با این همه به نظر می‌رسد عطف توجه به تحول، ‌تطور و سیلان مفهوم و مصداق شرق‌شناسی و شرق‌شناس، لزوم توجه به ایرادهای مهم‌تر شرق شناسی را بیش از پیش آشکار تواند ساخت.