طرح اندیشه پارلمانتاریسم در امپراتوری عثمانی، با ظهور نوعثمانیان هم‌زمان بود. نظام قانون‌ و پارلمانتاریسم، جان‌کلام نوعثمانیانی بود که به راهکاری برای برون‌رفت جامعه از بحران‌های اقتصادی ـ اجتماعی می‌اندیشیدند. این مقاله به پاسخ‌گویی این مسئله می‌پردازد که متفکران نوعثمانی، مفاهیم جدید غربی به‌ویژه «پارلمانتاریسم» را چگونه و بر پایه کدام دستگاه نظری به جامعه‌ پذیراندند؟ اندیشه‌های نوعثمانیان و علی سعاوی از شخصیت‌های برجسته آنان، به همین انگیزه بررسی خواهد شد. دیدگاه‌های سعاوی بیش‌تر در مقالات روزنامه‌های «مخبر» و «علوم» مطرح شد که با تحلیل آنها می‌توان به دغدغه اصلی این نماینده متفکران نوعثمانی درباره توان‌مندی‌های آموزه‌های اسلامی و تلاشش برای تطبیق مفاهیم نو با این آموزه‌ها، پی برد.