|
چشم‌انداز جغرافیایی و کاربست آن در پژوهش‌های تاریخی
|
| مهرداد دیوسالار*، محمدتقی رهنمایی، محمدحسین فرجیها، محمد محمودپور |
| دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین |
|
|
چکیده: (82 مشاهده) |
| از اوایل قرن بیستم، با تکیه بر پیوستگی جغرافیا و تاریخ، دانش جغرافیای تاریخی در حوزۀ مطالعات تاریخی مورد توجه قرار گرفت و مکاتب نظری متنوعی بنا به نوع نگرش به آن به وجود آمد. یکی از حوزه‌های مطالعاتی نسبتاً جدید در جغرافیای تاریخی، چشم‌انداز جغرافیایی است که تغییرات محیط طبیعی را در یک دورۀ مشخص تاریخی، با رویکرد تأثیر انسان و تاریخ بر جغرافیا، بررسی می‌کند. ضرورت پژوهش حاضر از آن روست که معمولاً جغرافیای تاریخی در ایران به بررسی تاریخی مکان‌های جغرافیایی محدود شده‌است و در آن، بررسی نقاط عطف تاریخی مناطق و عوامل تأثیرگذار بر تحول سکونتگاه‌های انسانی و نیز تقسیم‌بندی جغرافیایی دقیق یک منطقه بر اساس تغییرات بنیادین حاصل از فعالیت انسانی مغفول مانده‌است. نوشتار حاضر بر آن است تا ضمن تبیین چشم‌انداز جغرافیایی، روش‌شناسی و کاربست آن را در مطالعات تاریخی با نشان دادن چگونگی نفوذ و دخالت انسان در محیط طبیعی و چشم‌انداز جغرافیایی و مقایسۀ آن با دخالت‌هایی دوره‌های قبلی تبیین کند. |
|
| واژه‌های کلیدی: جغرافیای تاریخی، چشم‌انداز جغرافیایی، روش‌شناسی جغرافیای تاریخی، کاربرد تاریخ در جغرافیا. |
|
|
متن کامل [PDF 543 kb]
(60 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: ۱۳۹۸/۱/۲۸ | پذیرش: ۱۳۹۸/۱/۲۸ | انتشار: ۱۳۹۸/۱/۲۸
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
