اسلام از طریق جاده ابریشم به چین راه یافت و اولین بار در قرن هفتم میلادی توسط تجار و سفیران ایرانی و عرب وارد چین شد. این افراد در شهرهای ساحلی و مرزی چین مستقر شدند و با مردم بومی ازدواج کردند. آن‌ها مساجد و مدارس اسلامی را بنا کردند و اسلام را در میان مردم چین تبلیغ کردند. تاریخ اسلام در چین را می­توان از دوره سلسله تانگ بررسی کرد، زمانی که تجار مسلمان از طریق جاده ابریشم به چین سفر کردند و در این کشور سکنا گزیدند. بسیاری از این تجار در شهرهای مختلف چین مانند گوانگژو و چانگ‌آن (شی‌آن امروزی) مستقر شدند و اولین مساجد را بنا کردند. در سلسله یوان، وضعیت مسلمانان از یک مهاجر خارجی به یک شهروند چینی تبدیل شد. آن‌ها توانستند با جامعه چینی ارتباط خوبی برقرار کنند و محدودیت­های زندگی در شهرهای خاص چین برای آن‌ها برداشته شد. جایگاه مسلمانان در سلسله مینگ تثبیت شد و آن‌ها توانستند به مناصب حکومتی برسند؛ البته سلسله چینگ چالش­ها و بدگمانی­های زیادی نسبت به مسلمین ایجاد کرد و این چالش‌ها موجب طرد مسلمانان و ایجاد گروه­های سیاسی ضددولتی شد.